tag:blogger.com,1999:blog-37580488.post367246778454087996..comments2023-09-02T03:26:04.788-07:00Comments on मला दिसलेले 'पूर्वरंग': ५ नोव्हेंबर - सोळावा दिवसप्रीति छत्रेhttp://www.blogger.com/profile/01804921245122246291noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-37580488.post-21391551870849428012017-12-01T22:54:55.377-08:002017-12-01T22:54:55.377-08:00ओंकार केळकर,
भरभरून दिलेल्या प्रतिसादाबद्दल मनःपू...ओंकार केळकर, <br />भरभरून दिलेल्या प्रतिसादाबद्दल मनःपूर्वक आभार. आपण लिहिलेलं कुणीतरी रस घेऊन आणि बारकाईने वाचतंय ही जाणीव नेहमीच सुखावणारी असते.<br />गेले काही दिवस प्रवासात होते. त्यामुळे तुमचा प्रतिसाद आज पाहिला. इतका जुना ब्लॉग अजून वाचला जात असेल हे मला जरासं अनपेक्षितच होतं.<br /><br />माझ्या इतर दोन ब्लॉग्जची लिंकही देते आहे.<br /> <br />http://maaza-indradhanushya.blogspot.in<br /><br />https://war-stories-collection.blogspot.in/<br /><br />इथलं लेखनही तुम्हाला आवडेल अशी आशा.<br /> प्रीति छत्रेhttps://www.blogger.com/profile/01804921245122246291noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-37580488.post-62479839364127502962017-11-02T17:03:44.313-07:002017-11-02T17:03:44.313-07:00आज हापिसात काम जवळ-जवळ नव्हतंच. वाचायला काहीतरी पा...आज हापिसात काम जवळ-जवळ नव्हतंच. वाचायला काहीतरी पाहिजे म्हणून Blogs शोधत होतो.<br />blog च्या नावात "पूर्वरंग" नांव वाचून लगेच वाचायला शिरलो आणि लेखाचं नांव होतं "सोळावा दिवस". <br />म्हणजे १६ लेखांची निश्चिती झाली बगूनानाsssss.... <br />पहिला लेख शोधला आणि सलग १६ वाचून काढले.<br />तसा मी आत्ता Australiaत आहे. परदेश आणि पहिला अनुभव एकदम माझ्याच डोक्यातला तुमच्या blogवर उतरलाय.<br />पूर्ण लेख-मालिकेबद्दल सांगायचे तर उत्तम लेखन शैली, ओघवती.<br />वास्तविक कोण दुसऱ्या देशात कधी आणि कसं फिरलं ह्यात वाचण्यासारखं काय? पण लिखाणाची शैलीच अशी आहे कि १६ च्या १६ भाग कथेसारखे वाचून काढले गेले. तुम्हाला शेवटी भटकंती संपली म्हणून वाईट वाटले असेल, पण मलाही वाईट वाटले कारण अजून फिरला या असतात तर मला अजून वाचायला मिळाले असते.<br />सगळेच उत्तम आहे, पण त्यातूनही २-३ वाक्य मी मुद्दाम निवडल्येत कि त्यावर खास प्रतिक्रिया द्यावी. <br /><br /><br />घाबरायचं केव्हा, जेव्हा ताबा ठेवण्याचं काम आपल्या हातात असेल.<br />-- अगदी मनातलं. मी इथे Skydive केलं. अजिबात भीती वाटली नाही. हेच कारण! आपण काहीच करायचं नसतं. ना काही करू शकत. तोच आपल्याला घेऊन उडी मारतो, तोच Parashute उघडणार...<br /><br />कुठल्याही प्रसंगाचं वर्णन करताना पु.लं.ची आठवण हमखास येतेच. त्यांची कुठली ना कुठली तरी शाब्दिक कोटी, कुठला ना कुठला तरी विनोद त्या प्रसंगात चपखल बसतोच. <br />-- या बाबतीतही काहीही फरक नाही. पुलंकित झालेला माणूस दिवसातून ४ वेळा एकटाच हसणार. त्याच्या नजरेला काही गोष्टी नुसत्या दिसतंच नाहीत.<br />साधं डुक्कर दिसलं तरी "बाबा तुम्ही मला जे डुक्कर म्हणता ते हेsssच? असा निरागसपणे शेंबूड पुसत प्रश्न विचारणारा शंकऱ्याच येणार!<br />बरं कोणाला काही समजावून सांगायची सोय नाही, त्याच्या डोक्यात त्यातला विनोद जाऊच शकत नाही.<br /><br />वर डोकं-खाली पाय अश्याच वर्षानुवर्षांच्या अवस्थेत जमिनीवरच चालावं लागणार होतं.<br />-- हे वाक्य नुसतं वाचलं तर कदाचित फार काही वाटणार नाही. पण एखादी गोष्ट लिहिताना लिखाणा-लिखाणात जो फरक दिसतो तो हाच.<br /><br />एकदा त्या चॉकोलेट्सची खरेदी झाल्यावर आदित्यच्या दृष्टीनं सहल 'सुफळ संपूर्ण' झालेली होती. त्यानंतरचे दोन दिवस तो 'आता उरलो उपकारापुरता' अश्या अविर्भावातच वावरत होता.<br />-- चक्क डोळ्यासमोर तो येऊन गेला वाचताना. लिहिणाऱ्याच्या शब्दामागचा जो भाव असेल लिहिताना तोच अगदी तस्सा वाचताना जाणवला कि लिखाणाच्या शैलीने आपलं काम चोख केलेलं असतं.<br /><br />एका हवाई सुंदरीनं मला अक्षरशः हलवून जागं केलं आणि 'काही खायला नको का?' अशी अगदी प्रेमानं चौकशी केली! आता तिला काय सांगायचं की अगं बाई तुझी सकाळ, संध्याकाळ, रात्र काय चालू आहे माहीत नाही पण माझी मध्यरात्र झाली आहे<br />--प्रचंड बेकार हसलो होतो एकटाच ऑफिसात. कोणाला काही सांगायची सोय नव्हती इथे, काय दगड कळणार होतं?<br />माझाही असाच अनुभव आहे. फक्त मी स्वतःच उठत होतो झोपेतून, भूक लागल्ये. उगाचच घड्याळात बघून "हि काय वेळ आहे का" हा प्रश्न मनात येऊन हसून सोडूनही दिलेला आहे. अनुभव खूप लोकांनी घेतलेला असेल, पण भाषेची मजा भारीच. साधासा अनुभव खास होतो.<br /><br /><br />चकली-चिवडा खायचा तर हे वास्तव स्वीकारणं भाग होतं<br />-- अत्यंत कमी शब्दात माझ्यासारख्या भारतीयाची मानसिकता. कदाचित जास्त शब्द वापरून हे मंदाताही येणार नाही, पण एका लहान वाक्यात सगळं सामावलंय तुम्ही!<br /><br />-- ॐ रत्नांग्रीकर (http://omkarkelkar.blogspot.com)ॐकार केळकरhttps://www.blogger.com/profile/00888994023123671117noreply@blogger.com